پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه vetiver zizanioides به شیرابه پسماند شهری

گیاه vetiver zizanioides (وتیور) به دلیل تحمل به تغییرات اسیدیته خاک و دماهای متفاوت، رشد سریع توده زیستی و داشتن آستانه تحمل بالا در برابر ترکیبات آلی و غیرآلی از جمله فلزات سنگین موجود در شیرابه ناشی از عملیات دفن پسماند، گیاه مناسبی برای کاشت در دفنگاه پسماند است. در پژوهش حاضر، پاسخ های فیزیولوژیک این گیاه به شیرابه پسماند شهری بررسی شد. از طرح آماری بلوک های کامل تصادفی استفاده و در هر بلوک پنج سطح تیمار با غلظت های صفر، 15، 30، 45 و 60 درصد نسبت به شیرابه اصلی پسماند قرار داده شد. شیرابه از منطقه دفنگاه شیراز جمع آوری و به گلخانه منتقل شد. در این بررسی، میزان سطح برگی، وزن خشک، کلروفیل، آنتوسیانین، پرولین، قندهای محلول و پروتئین کل اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند که سطح برگی، وزن خشک، کلروفیل و آنتوسیانین با افزایش غلظت شیرابه کاهش می یابد، اما آب نسبی برگ، قندهای محلول و پروتئین کل با افزایش غلظت شیرابه افزایش یافت. میزان پرولین در غلظت 15 درصد افزایش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد. در حالی که در غلظت های بالاتر شیرابه روند کاهشی را نشان داد. با توجه به نتایج، توصیه می گردد از شیرابه 45 درصد که حداکثر غلظتی است که گیاه در آن زنده می ماند، پس از تصفیه مقدماتی جهت آبیاری گیاه وتیور در محیط دفنگاه پسماند شهری استفاده شود. اگر رشد بیشتر گیاه یا استفاده از مواد عطری ریشه گیاه مورد نظر باشد، شیرابه با غلظت های کمتر مناسب تر است.